روز گذشته تعدادی از دوستان گلایه هایی را از دستگاه دیپلماسی کشور بدلیل عدم انتخاب مجدد نامزد ایرانی کمیسیون حقوق بین الملل مطرح ساختند. با این حال با اطلاع از مجموع اقدامات بعمل آمده اطمینان می دهم که دستگاه دیپلماسی در 2 سال گذشته تلاشهای وافری را جهت انتخاب مجدد ایشان انجام داده است. عمده ترین مانع بنظرم وضعیت کنونی پرونده هسته ای در شورای امنیت بوده است. بنابر اطلاعات واصله کمترین حمایت (وشاید عدم حمایت) از جناب دکتر ممتاز جهت انتخاب مجدد توسط دولتهای غربی و اروپایی انجام شده است حال اینکه سوابق ایشان بر همه آنها کاملا مشخص بوده است. برای کشورهایی که داعیه حاکمیت قانون در نظام بین المللی را دارند بسیار جای تاسف است که از تبعه کم سن و سال اردن حمایت بعمل آورده لکن علیرغم قولهای کتبی و شفاهی گذشته و اطلاع از سوابق استاد مسلم حقوق بین الملل به ایشان رای ندهند.

این موضوع نیز یک بار دیگر نشان داد که دولتهای غربی کمترین اعتقادی به اصول و ارزشهای حقیقی ندارند. بی تردید دکتر ممتاز در محافل و مجامع بین المللی جایگاهی عالی تر از عضویت در کمیسیون حقوق بین الملل را کسب نموده است که هیچ شخص یا دولتی قادر به اعطا یا سلب آن نیست و محصول مستقیم زحمات وقفه ناپذیر شخصی بوده است. عدم عضویت جناب دکتر ممتاز در کمیسیون پیش از هر چیز بضرر کمیسیون و کشورهای آسیایی خواهد بود که مطمئنا در دوره ۲۰۰۷-۲۰۱۲نماینده حقیقی برای ابراز دیدگاه هایشان نخواهند داشت. 

و خداست که درجات هر آن کس را که بخواهد ترفیع خواهد کرد. (إلا أن يشاء الله نرفع درجات من نشاء و فوق كل ذي علم عليم )